’t is wat het is

De columns van René Jansen

Boek (genaaid, gebonden) (30 x 30 cm)

met alle columns van René tussen 2014 en 2020.

Vanaf september bezig geweest aan het boek voor én van René. Al heel lang was ik van plan zijn teksten bij afbeeldingen in boekvorm uit te geven, ondanks het feit dat ze ook op zijn blog staan. 30 december heb ik hem het boek kunnen overhandigen. Ik heb er met plezier aan gewerkt, het is prachtig uitgevoerd door Probook in Utrecht en René was er heel erg blij mee en parafraseerde op Maarten van Rozendaal: "om te janken zo mooi".

Naast de verandering van het leven door Covid 19 kreeg ik in 2020 ook te horen dat ik per 1 juni mijn atelier -waarin ik 25 jaar lang heb gewerkt- moest verlaten. Inmiddels is de deadline al diverse malen verschoven, maar na een zoektocht heb ik mij aangemeld bij de HUB in Haren. Het voormalig zusterhuis van het Beatrixoord is omgetoverd in een bedrijvig multifunctioneel centrum. Naast jeugdigden die er onder begeleiding wonen en statushouders die een aantal jaren de kans krijgen om zich op te maken voor een duik in de nederlandse maatschappij, heeft een variatie aan zzp-ers er hun plekkie als werkplaats

Inmiddels is het oktober geweest en heb ik -met onmisbare steun van Jos van Baal- een aangename werkplek kunnen creëren. Eens zien wat deze verandering voor invloed heeft.

Aangezien deze ruimte driemaal kleiner is dan die in de Haddingestraat, moet ik nog wel op zoek naar opslag voor het werk dat ik hier niet kan bergen. Gelukkig is de deadline wederom verschoven, nu naar 2021 en heeft Milena Bleeksma een stuk zolder van hun ’Swoolish Garage’ in Niezijl beschikbaar gesteld om wat grote werken op te slaan.

Lignes liberées

hout en acryl op spijkerstof op hout

2020

176 x 112 cm



In maart 2020 organiseerde Pictura in Groningen een tentoonstelling met als thema ’vrij-vrijheid’. In hun uitnodiging doen ze een aantal aanbevelingen rondom dit thema. Die in feite neerkomen op de vraag hoe vrij we eigenlijk zijn en we ons voelen. Nu heb ik weliswaar een kaart gestuurd naar Fred Arsenault in Canada om hem te feliciteren met zijn 100e verjaardag en te bedanken voor het feit dat hij Groningen in 1945 -met zijn kompanen- heeft bevrijd van het Duitse juk, maar dat wil nog niet zeggen dat vrijheid ook werkelijk bestaat. Immers alles hangt met alles samen en niets bestaat op zichzelf. Pas in samenhang krijgen dingen (en mensen) betekenis. Daarover gaat mijn bijdrage aan deze expositie met het werk ’lignes liberées’ (176 x 112 cm).

Hoe relatief je vrijheid is, blijkt wel uit de huidige situatie rond het coronavirus.

Daarnaast laat het ik werk zien getiteld ’Theo kan véél beter’ eveneens uit 2020 (90 x 65 cm).

Onder ’getuigenis van de tijd’ en ’zelfportretten’ vind je informatie over beide werken.

Theo kan véél beter (2020)

Nu de 96 liggende naakten van bijna evenzovele kunstenaars die ik heb (na)getekend in dit boek zijn verzameld, ben ik benieuwd hoe dit proces zal verlopen. De schetsjes zijn al gescand en deels bewerkt in Photoshop en Illustrator. Een eerste leporello heeft al het licht gezien. Waar gaat dit eindigen?

In mei-juni 2019 werd in Galerie Paterswolde een tentoonstelling gehouden onder de titel ’Werk in uitvoering’. Het schiilderijtje ’C’est pour lire", 4 olieverven op paneel getiteld WIU 1 t/m 4 en een leporello in oplage van 3 waren daar te zien (te zien onder ’getuigenis van de tijd’), alsmede een foto van een verkeersbordsituatie in Groningen.

Helaas werd een van de leporello’s gestolen tijdens de expositie.

De laatste tijd een aantal kleinere werkjes gemaakt die te zien zijn onder historiën en zelfportretten. Dit kleine kistje met voorlopige titel ’Europa’ toont bij opening een paneeltje van 7 x 7 cm naar een schilderij van Titiaan. Het betreft zijn ’rape of europa’ door Zeus, die zich dit keer vermomd heeft als mooie witte stier om -onopvallend- Europa te ontvoeren. Is het doosje dicht dan zie je het sombere vooruitzicht. De mooie witte stier is hier op het deurtje pikzwart en symboliseert de bedreiging, het mislukken van een Europa als een gezamenlijk werelddeel met op elkaar afgestemde ideeën.

Leporello’s zijn te zien onder ’getuigenis van de tijd’. De leporello’s omdat ik voorstander ben van het idee dat ook de nieuwe (digitale) bewerkingen en prints een plek verdienen naast de al bekende laag-, diep-, hoog-, en vlakdruk en fotografie.

Naar aanleiding van de tentoonstelling -in oktober 2017- bij Studio H200 van Hans van der Veen heb ik het tijdschrift THEOTIJD gemaakt. Daarin wordt een poging gedaan de getoonde werken onder de title ’Breasttaking Pictures’ in een breder kader te plaatsen. Nog een paar exemplaren verkrijgbaar à €10,-.